| Home | HVAC | Zwembaden | Reiniging | Poort automatisering | Contact | Pers | Vacatures |
|---|
>32 jaar ingenieurservaring.
Het beste is maar goed genoeg.
De gezondheid is alles. Wij wensen u een goede gezondheid.
Bijna omgekeerde osmose (R.O.(Reverse osmosis))
Omgekeerde osmose is een techniek, die gebruik maakt van het principe van osmose om zoet, zeer zuiver water te produceren. Door op een vloeistof een hogere druk uit te oefenen dan de osmotische druk, wordt het omgekeerde effect verkregen dan bij gewone osmose. De vloeistof wordt door de halfdoorlatende membraan teruggeperst, terwijl de zouten achterblijven. Zie animatiefilm.
Toepassingen:
De techniek wordt veelal in de drinkwaterindustrie toegepast.
Vooral de toepassing om uit zout zeewater, drinkwater te bereiden wordt veel gebruikt. Dit principe wordt al lang toegepast, bijvoorbeeld voor het winnen van drinkwater uit zeewater.
Productie van ultrapuur water en ketelvoedingswater.
Reiniging van afvalwater en spoelwater.
Direct van rivierwater tot zeer zuiver drinkwater
Hergebruiken van bedrijfsafvalwater, zelfs weer drinkbaar!
Principe:
Het principe van omgekeerde osmose is eenvoudig. Als je in een vat twee verschillende soorten vloeistoffen hebt, bijvoorbeeld zuiver water en water met zout, en die zijn gescheiden door een membraan, dan zal het zuiver water proberen door te dringen (osmose) naar het water met zout, om zo een evenwicht te bereiken. Dit gebeurt onder invloed van de osmotische druk. Dat is het natuurlijk proces van osmose. Bij omgekeerde osmose gaat men de natuur tegenwerken, door druk op het zout water uit te oefenen. Door druk uit te oefenen op het zout water zullen de waterdeeltjes overgaan naar de kant van het zuiver water. De zoutdeeltjes worden door het membraan tegengehouden. Het resultaat is een opgeconcentreerde zoutoplossing die overblijft in de ene helft van het vat en volledig zuiver water in de andere helft.
Water wordt onder druk door een halfdoorlatende celwand geperst waardoor verontreinigingen zoals bacteriën, chloor, metalen en gif achterblijven. Deze verontreiniging wordt weggespoeld als afvalwater. De ratio afvalwater/zuiver water hangt af van het systeem. De omgekeerde osmosetechniek zorgt voor zeer schoon drinkwater dat 98% zuiver is van verontreiniging. Een kwaliteit die u nooit in een fles of leiding tegenkomt.
|
Geleidbaarheid
|
Toepassing
|
|
1 μS/cm
|
Labotoepassingen
|
|
5 μS/cm
|
Strijkijzers , batterijen
|
|
30 μS/cm
|
Uitstekend drinkwater
|
|
600- 800 μS/cm
|
Meest voorkomende leidingwater
|
|
50.000 μS/cm
|
Zeewater
|
Kristalhelder water binnen handbereik
Waarom gebruikt u flessenwater om te drinken, baby’s flesje te maken of te koken? Voor de smaak? Voor het veiligheidsgevoel? Omwille van de reclame? Nochtans is flessenwater lastig om te transporteren én het neemt veel plaats in beslag in uw berging. Geniet van onze oplossing! Praktisch, goedkoper dan water uit de fles en van de allerbeste kwaliteit: water verkregen via omgekeerd osmose systeem. De RO375 verwijdert o.a. zware metalen, nitraten, natrium, vieze smaken en geuren.
Weg met smaken en
geuren!
De RO475 is een ultramoderne filter die de kwaliteit van put- en leidingwater verbetert als volgt:
Het water loopt door
een pre-filter om bezinksel, chloorsmaak of –geur te verwijderen.
Daarna wordt het water
onder druk door een semi-permeabel membraan geleid, zodat de meeste
opgeloste deeltjes (TDS) verwijderd en via de afvoer weggespoeld worden.
Tot slot, loopt het
water door een absorberende filter met actieve kool om alle resterende
geuren en smaken te verwijderen. Het water ondergaat dit finale filterproces
net voor het naar de kraan loopt, of het nu rechtstreeks van de RO of uit de
opslagtank komt. Productie perfect afgestemd op de behoeften van een
middelgroot gezin (via automatische “shut-off” controle)
Omgekeerde osmose is het meest
geperfectioneerde filtersysteem voor de productie van zuiver water. Het is een milieuvriendelijke oplossing en
verbruikt geen chemicaliën. Omgekeerde osmose water is speciaal ontworpen voor
gebruik in de keuken, om te koken, het maken van koffie, thee en soep maar ook
zeker ideaal als drinkwater.
KOSTENBESPAREND
Gedaan met flessen water sleuren ! Het gaat hierbij om een éénmalige investering die zich snel terugbetaalt. U heeft ook geen stockagekosten en minder afval ! U heeft zelfs de mogelijkheid om bruisend water en uw eigen limonades en ijsjes te maken. Vergeten we ook niet het aquarium en het drinkwater voor uw huisdier. De smaak is fris en neutraal, zoals goed drinkwater behoort te zijn. Het is zelfs gezonder dan de meeste flessenwaters (met uitzondering van Spa blauw).
Drie systemen:
Systeem 1: Bijna omgekeerde osmose: zonder drukverhogingspomp.
De afvoer van 300 à 500% opgeconcentreerd afvalwater wordt gerealiseerd via de aftapkraan.
Gemiddelde T.D.S.(total dissolved solids) reductie van 94%
Verhouding van afvalwater op R.O water is 3à5 op 1. Er is 3 à 5 maal zoveel afvalwater dan R.O. water.
Systeem 2: Bijna omgekeerde osmose: zonder drukverhogingspomp en zonder buffervat.
De afvoer van 200% opgeconcentreerd afvalwater wordt gerealiseerd via de aftapkraan. Er is 2 maal zoveel afvalwater dan R.O. water.
Systeem 3: Omgekeerde osmose met drukverhogingspomp.
De afvoer van 300% wordt gerealiseerd via een pomp en smoorventiel naar de afvoer.
Verhouding van afvalwater op R.O water is 3à4 op 1. Er is 3 maal zoveel afvalwater dan R.O. water.
Voorstel 1: 
De RO475: bijna omgekeerde osmose RO
Voorstel 2 
MERLIN RO-Unit PRF-RO: 2000 L/dag
The 750 RT RO system works exactly like a small commercial RO system. Inlet water is first filtered to remove particulates and some contaminants. Water is then directed to two membrane elements in series to produce high flow rate purified water. The concentrate from element one is channeled into the inlet of the second element The waste water from the process of pressurized osmosis is directed to the drain, and after going through an activated carbon post-filter, the highly purified filtered water is delivered to the small faucet included with the system. The dual element RT 750 RO system removes the highest percentage of inlet water contaminants, typically 99%.
Geleidbaarheid
De geleidbaarheid van vloeistoffen wordt uitgedrukt in microSiemens per cm. μS/cm
Dit is geen SI eenheid. Geleidbaarheid is altijd uitgedrukt bij 25°C
Definitie: De geleidbaarheid is de omgekeerde waarde van de elektrische weerstand van een oplossing (water met opgeloste zouten) gemeten over twee elektroden van 1 cm² die op een afstand van 1 cm van elkaar zijn verwijderd bij 25°C. Deze geleidbaarheid wordt dan in de eenheid Siemens/cm uitgedrukt.
De temperatuur is zeer belangrijk. Het is namelijk zo dat de geleiding ook bepaald wordt door de temperatuur. Hoe hoger de temperatuur des te hoger de geleiding. Als wij dus twee geleidingsmetingen met elkaar willen vergelijken, dan moeten beide metingen bij dezelfde temperatuur zijn uitgevoerd of we moeten een correctiefactor toepassen.
Enkele waarden.
Zoutgehalte (0.01 mol/l) |
mg/l |
Geleidbaarheid |
TDS factor - mg/l |
NaCl |
584 |
1156 |
0.51 |
CaCl2 |
1110 |
2310 |
0.48 |
NaHCO3 |
840 |
865 |
0.97 |
TDS: Total dissolved solids TDS in parts per million (ppM) of parts per thousand (ppK). TDS is de concentratie van een oplossing uitgedrukt als totaal gewicht aan opgeloste stoffen. (1 ppM = 1 milligram/liter en 1 ppK = 1 gram/liter).
Voorbeelden van enkele typische geleidbaarheden
a) Zeewater, met zijn extreem hoog zoutgehalte, geleidt de stroom zeer goed en men meet een hoge geleidbaarheid
b) Gedistilleerd water, met zijn extreem laag zoutgehalte, geleidt de stroom bijna niet en heeft dus een lage geleidbaarheid.
Het elektrisch geleidingsvermogen is de som van alle in het water opgeloste ionen (elektrisch geladen deeltjes), dat wil zeggen de opgeloste zouten. In natuurlijke wateren veroorzaken de hardheidsvormers (GH = carbonaathardheid + sulfaathardheid) het grootste deel van het elektrisch geleidend vermogen. Door de negatieve of positieve elektrische ladingen van ionen [(kationen: positief geladen ionen) en anionen (negatief geladen ionen)] wordt stroomgeleiding in water mogelijk gemaakt. Dit fenomeen benut men bij het meten van het elektrisch geleidingsvermogen. Men meet dus de vloeiende elketrische stroom tussen twee elektroden. Zijn er veel zouten in het water opgelost, dan vloeit er veel stroom tussen de twee elektroden. Er wordt dan een hoge geleidbaarheid aangegeven. Zijn er weinig zouten opgelost, dan vloeit er weinig elektrische stroom. Er wordt dan een lage geleidbaarheid gemeten.
Meeteenheden
In zoetwater bereik is de meeteenheid µS/cm (microSiemens per cm) en in zeewater wordt in mS/cm (milliSiemens per cm) gemeten. De meter om het elektrisch geleidingsvermogen te meten heet EC Tester. EC staat voor de Engelse aanduiding electric conductivity.
Conductivity and TDS meters measure the ability of an aqueous solution to carry an electric current. It does this by measuring the electric current between two electrodes (the electricity flows by ion transport). A nutrient-rich solution will have a higher conductivity than a solution with less ionic salts (nutrients). The higher the nutrient level the higher is the conductivity.
Microprocessor technology scales the Conductivity measurement into either milliSiemens/cm (mS/cm) or microSiemens/cm (μS/cm). Using a mathematical formula, the meters are also able to show the nutrient levels as TDS in parts per million (ppM) or parts per Thousand (ppK). TDS is the concentration of a solution as the total weight of dissolved solids. (1 ppM = 1 milligram/litre and 1 ppK = 1 gram/litre).
Conductivity meters are favoured over TDS by commercial growers, simply because they give the best estimate of the strength of a nutrient solution. TDS is a "rough" estimate while Conductivity is exact. The total TDS is a mass estimate and is dependent upon the mix of nutrients as well as the concentration while Conductivity is only dependent upon the concentration of nutrients.
The true ppM conversion factor is complicated by factors, including the type of ionic salts present in a nutrient solution, their concentration, and the temperature of the solution.
Our meters are capable of compensating for temperature. No meters have ability to distinguish between different types of ionic salts. Conductivity measurements are also complicated by the fact that not all salts conduct an electric current equally. Ammonium sulphate conducts twice as much electricity as calcium nitrate, and more than three times that of magnesium sulphate (Resh, 1989). Also, nitrate ions do not produce as close a relationship with conductivity as do potassium ions (Alt, D. 1980). Consequently, the higher the nitrogen to potassium ratio in a nutrient solution, the lower the conductivity values.
Millimho and micromho are commonly used by hydroponicists in North America and in earlier scientific literature. The basis for this unit came from the ohm, which is the unit used to measure electrical 'resistance'. A 1 ohm resistance with 1 Volt across it will conduct 1 Ampere of electrical current. The electrical equation is V (volts) = I (ampere) * (times) R (resistance) where R is measured in ohms. The reciprocal of resistance is 'conductance', with the mho (ohm spelt backwards) used to describe conductance.
The scientific literature adopted Millimho per centimetre (mmho/cm) and micromho per centimetre (mmho/cm), where 1mmho/cm = 1000 mmho/cm.
The metric equivalent for mho is Siemens, where 1mho/cm = 1mS/cm = 1000μS/cm. The metric system is used extensively throughout Europe, South Africa, Australia and New Zealand.
For hydroponics, scientific literature generally uses deciSiemens per metre (dS/m) to measure conductivity, with milliSiemens/cm (mS/cm) and microSiemens/cm (μS/cm) the established and accepted units of measurement for soilless culture, where 1dS/m = 1mS/cm = 1000μS/cm as measured by a Conductivity meter.
An old unit of measurement is cF (Conductivity Factor). These meters use a scale of 0 to 100, where 0 represents pure water (zero ionic salts). cF is not a recognised scientific measurement, and it has as its basis 1mS/cm = 10cF. cF measurements were first introduced in the United Kingdom during the early development of NFT (Nutrient Flow Technique).
http://www.tps.com.au/hydroponics/meters.htm
Wetenschappers over water.
Een samenvatting van verschillende uitspraken en studies van wetenschappers en medici betreffende water
Prof. Dr. Claude Vincent (Antropologisch instituut van de universiteit van Parijs)
Heeft tussen 1950 en 1974 in opdracht van de Franse regering de samenhang tussen waterkwaliteit en sterftegraad onderzocht.
Prof. Vincent heeft een studie gepubliceerd die aantoont dat in regio’s met sterk mineraalhoudend water dubbel zoveel mensen aan ziekten sterven als in regio’s met zuiver zacht water. Zo had bv. Grenoble zeer zuiver water en een lagere sterftegraad dan bv. de Côte d’Azur met zijn harde water. Naast de sterftegraad onderzocht Vincent ook nauwkeurig de relatie met kanker. Hij stelde een sterke samenhang tussen slechte waterkwaliteit en kanker vast. Gelijkaardige resultaten zijn vastgesteld in onderzoeken in de regio Steiermark.
Ook tijdens een 13-jaar durend onderzoek met proefdieren toonde Vincent aan dat hoogohmig, dus mineraalarm water de gezondheidstoestand en levensduur bevordert. Hij concludeerde dat hoe minder stoffen in water opgelost zijn, des te beter het onze gezondheid kan bevorderen. Gezond water heeft naar Prof Vincent een elektrische weerstand van meer dan 6000 ohm, resp. een geleidbaarheid van minder dan 167 μS (MicroSiemens), waardoor het nog schadelijke stoffen in ons lichaam kan opnemen en afvoeren.
Vincent is er zelfs van overtuigd dat zuiver water afzet van mineraaloverschotten en zure stofwisselresten uit het lichaam kan spoelen. Leiding- en mineraalwater overschrijden doorgaans Vincent’s grenswaarden en zijn niet geschikt voor langdurig gebruik. Een overmineralisering van het bloed uit zich op verschillende wijzen. Prof. Vincent is van mening dat bij personen, die aan trombose of kanker lijden, het bloed te dik is. Men kan een vermindering van de weerstandswaarde van het bloed vaststellen, te wijten aan overmineralisering van water. Hij raadt daarmee het gebruik van mineraalwater af.
Voor zuigelingen geldt dit nog dringender, aangezien hun organisme en in het bijzonder de nieren nog niet volledig ontwikkeld zijn. Baby’s zijn met hun zeer hoog watergehalte van ca 80% en hun elastische weefsels slechts gering gemineraliseerd en hun systeem zou bij de toevoer van mineraalrijk water een shock kunnen ondergaan. Water dat voor de bereiding van flesjes gebruikt wordt, zou dus helemaal niet gemineraliseerd mogen zijn.
Dr. Len Mervyn, bekend wetenschapper en verbonden aan de Britse Health Food Industry
Hij toonde aan dat organisch gebonden mineralen, onder chelaatvorm dus, tot zesmaal beter worden opgenomen dan anorganisch gebonden mineralen en dit zonder enige neveneffecten, in tegenstelling met de anorganische mineralen. Deze zouden enkel in noodgeval, d.i. bij grote gebreken aan mineralen, kunnen worden opgenomen in de cellen en m.b.v. veel energie.
Chelaten zijn organische samenstellingen (Griekse chele = klauw) waarbij door intramoleculaire waterstofbindingen een volledig cyclische structuur ontstaat. Mineralen zitten ingesloten in deze structuur, zoals bv. Fe (ijzer) bij hemoglobine Mg (magnesium) bij chlorofyl Co (kobalt) bij vit B12 Ca (calcium) bij melk of in groenten
1Cr (chroom) en Se (selenium) in gist Cn (Cyanide) bij vit B17 J (jodium) in kelp
De WHO stelt de norm voor het kalkgehalte in goed drinkwater op Max. 10 Franse graden; de Europese maximale norm stijgt daar flink bovenuit met 48 graden. Medisch staat vast dat regelmatig water drinken dat MgCl of Na2SO4 bevat, schadelijk is voor de nierwerking, een ionenonevenwicht en andere stoornissen veroorzaakt. Willen we een evenwichtige voeding onderhouden, dan is gezouten water (NaCl) afgeraden, zeker bij te hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten.
Dr. Henry A. Schroeder, wereldautoriteit op het vlak van mineralen
Mineralen die het menselijke organisme nodig heeft, zijn van zeer gering belang in het water vergeleken met deze die we in het voedsel vinden. Zo bevat een handvol noten en zelfs een reep pure chocola tot vijfmaal meer Calcium en Magnesium dan anderhalve liter hoog gemineraliseerd water.
Prof. Huchard
Water werkt in het lichaam door wat het afvoert, niet door wat het aanbrengt.
Dr. Thie
Er zitten geen enzymen in stenen! Onze minerale consumptie dient van de levende voedingsmiddelen te komen – groenten, fruit, granen, vis en vlees – allemaal zo min mogelijk bewerkt.
Prof Dr. M Cokelaere – KU Leuven
We dienen mineralen op te nemen via een gezonde evenwichtige voeding en niet door het drinken van sterk met anorganische mineralen belast water. Het zuiverste water is het gezondste.
Dr. Charles Mayo, Oprichter van de wereldbekende Mayo Kliniek
Verschillende Nobelprijzen, ontdekker van cortisonen, de hart-longenmachine, Computertomografie(CT). De Mayo Kliniek is het tweede grootste transplantatiecentrum ter wereld, jaarlijks 500.000 patiënten.
Hard water is de geheime oorzaak van vele - en onrechtstreeks misschien wel alle - ziektes die ontstaan uit gifstoffen in het spijsverteringsstelsel.
Hard water bevat een hoge dosis anorganische mineralen die met de meeste voorhanden olierijke en vette substanties nieuwe onoplosbare verbindingen aangaan die het lichaam niet kan omzetten.
Deze kalk-vet verbindingen stapelen zich op in de ingewanden, aders en organen en bouwen een ondoorlaatbare laag die de stofwisseling verhindert. Deze afzet is daarenboven een paradijs voor alle bacteriële ziekteverwekkers.
Dit mengsel van vet met cholesterol, zouten en kalk uit leiding- en mineraalrijk water blokkeren niet alleen de stofwisseling door aanvankelijk als film, en na verloop van tijd als korst, de celwanden en organen te bedekken. Ze veroorzaakt ook mede de bekende stenen, zoals nier- , gal en blaasstenen.
Indien men de mensen zou voorzien van mineraalarm water, zoals men ze van gepasteuriseerde melk voorziet, zo zouden vele van de verouderingsziekten verdwijnen.
Dr. Alois Riedler
Alle welvaartsziektes zoals hartaanval, reuma, kanker of osteoporose zijn onafscheidelijk verbonden met de verslakkingstoestand, de verzuring en de verminderde zuurstofverzorging van het lichaam. Ze zijn de eindtoestand van langzame, zich over tientallen jaren ontwikkelende processen in het organisme, in het bijzonder van het bindweefsel. Water, dat nog in staat is als oplos- en transportmiddel op te treden, kan voor de reiniging van dit bindweefsel zorgen.
Prof. Dr. med Eugen David, Universiteit Witten
Mineraalhoudend grondwater is het gevolg van technologiesering en industriële revolutie met de daaruit volgende milieuvervuiling van de laatste 150 jaar. De langdurige consumptie van met anorganische mineralen verontreinigd water belast de genetisch bepaalde biochemische processen van het menselijke organisme en is mede veroorzaker van chronische ziektes, zoals bv. hoge bloeddruk.
Deze mineralen zijn voor de menselijke genetica onherkenbaar. Calcium uit groene kool en broccoli is van een andere orde dan de opgeloste kalkzandsteen in grondwater dat vandaag uit de leiding of de flessen komt. De in water opgeloste mineralen zijn voor de mens biochemisch moeilijk bruikbaar en kunnen ook een uitscheidingsprobleem betekenen, waarop de mens genetisch niet is voorbereid. Zo is de mening van vele experts.
De WHO wijst erop dat tot op heden geen overtuigende wetenschappelijk bewijzen bestaan voor de positieve gezondheidseffecten van mineraalwater.
Dr. Franz Morell
Flessenwater is vanwege haar zeer verscheiden samenstelling aan mineraalstoffen en op grond van het relatief hoog aandeel anorganische zouten eerder voor consumptie af te raden. Bovendien neemt de belasting met schadelijke stoffen continu toe. Helemaal zorgwekkend wordt het wanneer men het water ook nog met koolzuur gaat verrijken.
Dr. Alan Banik
Anorganische mineralen zet ons organisme niet graag om. Bovendien is het gevaar op afzet, samen met andere stoffen (zoals cholesterol) groot. Afzet maakt de mens vroegtijdig inactief en ziek, waarbij de meest uiteenlopende symptomen ontstaan, in de eerste plaats op de zwakste plaatsen. Hetzij in de darmen als verstopping, in de nieren, gal of blaas als stenen, in de bloedtoevoerende vaten de arteriosclerose en in de gewrichten als artritis, om er maar een paar te noemen.
Dr. med. Antonius M. Schmid
De steeds meer toenemende consumptie van mineraalwater in de laatste jaren correleert met de toename van ziekten in het bloedvatensysteem met als mogelijke consequenties doorbloedingstoringen, hartinfarcten enz.
Juist de overlading met minerale stoffen zoals grotendeels in het leiding- en mineraalwater, is één van de hoofdoorzaken van een versneld verouderingsproces.
Dr.Shelton
Mineraalstoffen zijn voor de mens onmisbaar. Ze zouden echter op elkaar afgestemd moeten zijn. Enkel indien biologisch uitgebalanceerd, worden ze chemisch omgezet en maken mogelijk polariserend licht te draaien. Enkel op deze wijze komen ze in de celmembranen en kunnen deze ongehinderd met water verzorgen. Mineraalstoffen die deze eigenschap niet bezitten, blijven buiten de cellen en laten daar de osmotische druk stijgen, wat als gevolg heeft dat in de cellen zelf een watertekort optreed.
Clifford C. Dennison, Dr. in de fysica, Professor aan de Lee College in Cleveland/USA.
Lid van de Who’s who en de Amerikaanse wetenschappelijk vereniging. Als erkend wetenschapper in de VS houdt hij zich al vele jaren bezig met wateronderzoek en is houder van verscheidene patenten.
„Collega’s van mij hebben bewezen (in de eerste plaats Dr. Vincent), dat enkel zuiver water, m.a.w. zonder opgeloste stoffen, de cellen verzorgen kan. Er moet nl. polariserend licht gedraaid worden. Zonder deze eigenschap ontstaat er buiten de celmembranen een verhoogde osmotische druk (buiten de cel en niet binnen, zoals vele domkoppen beweren). Binnen de cellen vermindert gelijktijdig de druk. Daarmee wordt het evenwicht verstoord, wat de oorzaak van vele ziektes is, in het bijzonder hart- en vaatziektes en dat wat de cellen het meeste treft: kanker!
De absurde raad om mineraalhoudend water te drinken, komt van pseudo-experten. Zouten zijn vanwege hun anorganische vorm erger dan andere verontreiniging. Ze verhinderen immers dat polariserend licht überhaupt nog kan draaien.
Het is relatief eenvoudig aan te tonen, dat hart- en vaatziekten en kanker dramatisch toenemen met de consumptie van mineraalwater uit flessen. Zulk water kan nooit als oplosmiddel voor ons organisme dienen! Water is een transportmiddel, maar kan deze functie enkel volbrengen als het zuiver is.
Water dat de mens 50 jaar geleden als drinkwater gebruikte, was nog relatief zuiver. Wat is er echter over 5 decennia gebeurd? Sinds de industriële revolutie, sinds het ontstaan van de wegwerpmaatschappij en de aanwending van chemicaliën, wordt ons milieu gruwelijk mishandeld en ons organisme dat zich in principe goed kan aanpassen, krijgt steeds meer problemen.
Dit alles verergert dramatisch, wanneer er te weinig zuiver water wordt toegevoerd. Het organisme komt in moeilijkheden als het geen ‘oplos- en transportmiddel’ ter vervoeging heeft. Afzetgerelateerde ziektes en vroegtijdige veroudering zijn onvermijdelijk.“
Daniela Rösler, redactie medizin.de
De onderzoeken van verschillende wetenschappers tonen aan dat grond- en drinkwater beter bevoorraad zijn dan het gemiddelde medicijnkastje. Zo vindt men cholesterolverlagende middelen, pijnstillers en synthetische hormonen zoals estradiol uit de pil in het water terug.
Bettina Rechenberg Umwelt Bundesamt (Dtsl)
Kunstmatige hormonen zijn ook na de reiniging door de waterwerken vaak aantoonbaar.
Prof Kloas Instituut voor Waterecologie in Berlijn
De wateronderzoeken zijn zorgwekkend: oestrogene substanties veranderen het mannelijke in de dierenwereld en bij de mensen.
Doctor Benijts, Univ. Gent, Fac. Farmacie
In Europa is van 1938 tot 1990 bij normale gezonde mannen een significante daling van zaadvolume en spermaconcentratie waarneembaar, evenals een merkbare verhoging van testikelkanker. Storende hormonen en aanverwante chemicaliën in ons milieu zijn de oorzaak van diverse hormonale storingen bij dier en mens en zelfs storingen in de immuniteit en het zenuwstelsel.
Naast stijgende borstkanker bij de vrouw en dalende potentie bij de man is met oestrogeenachtige stoorhormonen ook een geleidelijke feminisatie van de man waar te nemen, tenzij zijn testosteron hoog genoeg is.
Prof. Dr. Eife UZ München
De koperwaarden in de drinkwaterwet hebben niets met gezondheidsvoorzorgen te doen. Koper is een levertoxisch en neurotoxisch metaal en kan onder andere een rol spelen bij ziektes zoals levercirrose en Alzheimer. De toegelaten waarden moeten voor kinderen als gevaarlijk worden beschouwd. Koperleidingen kunnen het drinkwater verontreinigen.
Prof. Dr. Franz Daschner Universiteit Freiburg
De antibioticaresistentie-ontwikkeling is één van de grootste infectieproblemen van onze tijd en wordt mede door de waterbevoorrading veroorzaakt.
Het gezuiverde water uit de waterwerken is weliswaar vrij van ziekteverwekkende bacteriën, het bevat echter waterbacteriën die resistentiegenen in zich dragen. Die groeien in het leidingsysteem en komen in contact met medicijnresten. De ongevaarlijke bacteriën dragen hun antibioticaresistentie over aan de normale darmflora van de mens, die gedeeltelijk immuun wordt tegen antibiotica. Deze zou de mens, wanneer hij ziek wordt, moeten behandelen. Dat kan natuurlijk een ware infectuologische catastrofe beduiden.
Prof. Dr. Med. Baranowski, artsencongres Uniejow, Polen
Het is jammer dat er nog steeds artsen zijn, die beweren dat omgekeerde osmosewater schadelijk is. In de VS en andere landen waar omgekeerde osmose veel gebruikt wordt, bevestigen artsen dat het zuivere water een belangrijke bijdrage tot de gezondheid levert.
We weten al jaren, dat mineralen enkel in de vorm van ‘chelaten’ in normale omstandigheden door het lichaam kunnen worden opgenomen. Chelaten komen enkel voor in levend voedsel. Wie beweert dat zuiver water, zonder mineralen, giftig is, moet zich afvragen waarom eskimo’s nog leven. Zij drinken immers heel hun leven gesmolten ijs, dat geen mineralen bevat. Volkeren die zich bevoorraden met gletsjerwater en zelfs de gehele populatie van Oslo, die voorzien wordt van leidingwater met slechts 7 PPM, hebben een veel hogere levensverwachting en minder artsen per 1000 inwoners, dan de rest van onze beschaving.
Dr. med. Helmut Elmau, Edith Liebergeld Instituut, Wiesbaden
Het is bekend dat de chemische waterontharding milieuonvriendelijk en met nadelen voor de gezondheid van de mens verbonden is. Het is bovendien bewezen dat mineraalhoudend water zoals kalkhoudend drinkwater NIET voordelig is voor de gezondheid. Mensen en dieren kunnen de opgeloste stoffen niet goed gebruiken en moeten ze via de nieren – met de bijhorende belasting – weer uitscheiden. De broodnodige mineralen voor het leven winnen mens en dier uit het planten- en dierenrijk, niet uit water.
De eigenlijke betekenis van water ligt in haar elektromagnetische eigenschappen, haar oplossend vermogen en de uitscheiding van schadelijke stoffen.
Bronnen
1. Benijts T, Dams R, Lambert W, De Leenheer A, Gunther W, 2002: Analysis of estrogenic contaminants in river water using liquid chromatography coupled to ion trap based mass spectrometry. Univ. Gent, Fac Farmacie.
2. Benijts T. 2004: Doctoraal Proefschrift (promotor Prof. Dr. Lambert) Univ. Gent.
3. Birnbaum 1994, Endocrine effects of prenatal exposure to PCB ’s, dioxins. and the xenobiotics, implications for policy and future research. Environmental health perspectives,
4. Witters H, Comhaire F en 8 andere auteurs 2003: Opsporen van verspreiding en effecten van stoffen met hormoonstorende werking in Vlaamse waters. Programma beleidsgericht onderzoek.
5. Prof. Dr. Ir. J. Poppe, De teloorgang van ons drinkwater, Orthofyto, nr. 63, 2007
6. Dr. Aiyuk: Doctoraal Proefschrift Univ. Gent.
7. Dr Morell, Franz: Wasser Ernährung und Bio-Elektronik
8. Vincent, Morell, Picard, Roujon: Congresbericht Königstein Societé Internationale de Bioelectronique Vincent, 1978
9. Dr. Alois Riedler: Das Wasserwesen Mensch
10. Dr. Schmid, Antonius: Die Bedeutung des Wassers und dessen Qualität im menschlichen Organismus
11. Dr. Elmau, Helmut: Bioelektronik nach Vincent und Säuren-Basen-Haushalt
12. Dr. Elmau, Helmut: Das Wasser und seine Aufbereitung
13. Trampert, Gerdhard, Der ungesunde Wechselstrom, Raum und Zeit nr. 47 1990
14. Ashoff, Dieter, Ist die magnetische Ausrichtung oder Polarisation ein Grundelement von Gesundheit und Leben? Hrsg. Institut für Prophylaxerforschung Wuppertal
15. Widera, Wasser ist Leben (2003)
16. Popp, Albert-Fritz, Polarität und biologische Funktionen
17. Trincher, Karl, Das Krebsproblem in Strukturthermodynamischer Sicht, Cytobiologisch Revue nr. 3/81
18. Seifert, Helmut für Forum-Bioenergik e.V. Gesundheit und Salz “Weisses Gold” oder “Weises Gift”, Gesellschaft für biophysikalische Medizin e.V.
19. Verheyen, Yves, Gif in ons glas
Besluit:
Als we beseffen dat ons lichaam ruim 70% uit water bestaat, zouden we dan niet meteen moeten beginnen met ons dagelijks drinkwater te optimaliseren. Was u eens vanbinnen!
We kunnen ons lichaam reinigen van belastende stoffen door water te drinken met een zo hoog mogelijke weerstand (hoogohmig water) en daarmee samenhangend een zo laag mogelijke geleidbaarheid. Het leidingwater van Oudenaarde heeft een geleidingswaarde van ongeveer 469 μs/cm. Spa Blauw heeft een geleidbaarheid van ongeveer 55 μs/cm. Spa Blauw heeft dan ook onze sterke voorkeur. Omgekeerde osmosewater heeft een geleidbaarheid van ongeveer 30 à 60 μs/cm.
We kunnen ons lichaam reinigen van belastende stoffen door water te drinken met een zo hoog mogelijke weerstand (hoogohmig water) en daarmee samenhangend een zo laag mogelijke geleidbaarheid.
Iets anders: Anti-bacteriënfilter (keramisch) 120 l/h op 0,2 micrometer
Bescherm uw gastronomische familie door een
R.O. te installeren. Of drink: SPA blauw
Perfecte
technologie, daar komt het op aan
Versie laatst bewerkt op 5/11/2018